Kultura południowa Włoch

Kalinitta oznacza Love Serenade w starożytnym Griko. Cechą szczególną tego utworu jest język, w którym jest śpiewany, a mianowicie starożytny Griko . Jest to dialekt zrodzony z połączenia starożytnej greki i dialektu z Salento, który nadal jest przekazywany w językowej enklawie Grecìa Salentina .

Tytuł piosenki „Kali Nifta” tłumaczy się jako „Dobranoc”.

Tekst jest bardzo intuicyjny i łatwy w interpretacji. To serenada, która śpiewa udręczoną miłość , nawet nie zadraśniętą świadomością, że nigdy nie zostanie spłacona.

Już od pierwszych nut wyłania się cała melancholia bolącego serca , która stopniowo podąża za coraz bardziej natarczywym rytmem, który staje się niemal krzykiem bólu .

Kali Nifta jest powszechnie uważana za element tradycji Salento. W rzeczywistości został skomponowany w Ancient Griko przez Vito Domenico Palumbo (1856-1956), poetę i znawcę języka Grika pochodzącego z Calimery .

Calimera jest jedną z dziewięciu gmin Grecìa Salentina , gdzie znajomość tego starożytnego języka jest nadal przekazywana.

W oryginalnej wersji tekstu zabrakło słynnych refrenów „Larilo' larilo' lalleru,…”, przy których rytmie nie sposób nie tańczyć!

Dialekt 

Ti en glicèa tusi nìtta, ti en òria!
ce ‘vò ‘en plônno pensèonta ‘ss esèna;
ce ‘ttù-mpì stin fenèstra-ssu, agàpi-mu,
tis cardìa-mmu su nìtto tin pena.

Evò panta ‘ss esèna pensèo
jatì sena zzichì-mmu ‘gapò,
ce pu pao, pu sirno, pu steo
stin cardìa panta ‘sena vastò.

Ta asteràcia apu ‘panu me vlèpune
ce m’o fengo crifìzun nomèna,
ce jelùn ce mu lèune: “ston ànemo
ta traùdia pelìs, ìn chamèna!”

Ma ‘sù plônni’. Telèste ec’ess ìpuno
ste’ torì’ cino pu è’ gapimèno
ti jelònta filì ta ‘mmatàcia-su
ce se sfitti ston pètto-ttu, oimmèna!....

Calìn nìtta! Se fìnno ce pao;
plàja ‘su, ti ‘vo pìrta pricò!
Ma pu pao, pu sirno, pu steo
stin cardìa panta sena vastò!

Po włosku 

Com'è dolce questa notte, com'è bella!
e io non dormo pensando a te
e qui sotto la tua finestra, amore mio,
del mio cuore ti apro la pena.

Penso sempre a te,
perché te, anima mia, io amo,
e ovunque io vada, o fugga, o stia,
te sempre porto nel mio cuore.

Le piccole stelle dall'alto mi guardano,
con la luna intrigano insieme,
e deridendomi dicono: "al vento
butti le tue canzoni, e son vane!"

Ma tu dormi e forse nel sogno
ti rivedi con l’altro che ami,
che sorridendoti bacia i tuoi bei occhietti
– ahimé! – e ti stringe al suo petto.

Buonanotte! Ti lascio e vado via;
dormi tu. Io me ne vado amareggiato!
Ma ovunque io vada, fugga o stia,
ti porterò sempre nel mio cuore!

Po polsku 

Jak słodka jest ta noc, jaka piękna!

i nie śpię myśląc o tobie

a tu pod twoim oknem kochanie

mojego serca otwieram przed tobą ból.

Zawsze myślę o Tobie,

ponieważ Ciebie, moja duszo, kocham,

i gdziekolwiek pójdę, ucieknę lub zostanę,

Zawsze noszę Cię w sercu.

larilò larilò lallero

larilò larilò lallero

larilò larilò lallero

larilò larilò lallero

larilò larilò lallero

larilò larilò lallero

Małe gwiazdki z góry patrzą na mnie,

razem z księżycem intrygują,

i szydząc ze mnie, mówią: „na wiatr

odrzucacie swoje pieśni, a one są daremne!”

Ale śpisz i może we śnie

spotykasz się ponownie z drugą osobą, którą kochasz,

uśmiechając się, całuje twoje piękne małe oczka

– niestety! - i przytula cię do swojej klatki piersiowej.

larilò larilò lallero

larilò larilò lallero

larilò larilò lallero

larilò larilò lallero

larilò larilò lallero

larilò larilò lallero

Dobranoc! zostawiam cię i odchodzę;

Śpisz. Wychodzę smutna!

Ale gdziekolwiek pójdę, ucieknę lub zostanę,

Zawsze będę Cię nosił w sercu!

larilò larilò lallero

larilò larilò lallero

larilò larilò lallero

larilò larilò lallero

larilò larilò lallero

larilò larilò lallero

Następnym miasteczkiem w regionie Apulia jest Ostuni. 

OSTUNI

   Miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Apulia, w prowincji Brindisi. Ostuni to kolejne niezwykłe miasto na mapie Apulii. Białe Miasto (La Citta Bianca) dumnie wznosi się nad rozległym płaskowyżem Murgia dei Trulli kilka kilometrów od wybrzeża Adriatyku. Już z daleka wzbudza niemały podziw! Jego mury obronne i skupisko bielonych domów wijących się wokół zbocza, na szczycie którego góruje wspaniała gotycka katedra robi piorunujące wrażenie. To jedno z tych miast, które koniecznie trzeba zobaczyć.

Już w średniowieczu tutejsi mieszkańcy zaczęli bielić domy, a obecni stale je odświeżają. Od czasu do czasu dodają tylko jakiś mocniejszy akcent kolorystyczny, ot postawią kilka roślin to tu, to tam, a my zwyczajnie nie możemy wyjść z zachwytu.

Ostuni otoczone jest potężnymi aragońskimi murami miejskimi, dodającymi miastu powagi. Warto się wzdłuż nich przespacerować, bo przy okazji można też podziwiać nie tak znów odległe wybrzeże Adriatyku oraz morze gajów oliwnych i winnic otaczających wyspę, jaką jest wzgórze ozdobione Ostuni. Z ulic przebiegających nad lub pod murami miejskimi warto podziwiać osławione już zachody słońca. 

Słynne drzwi z kaktusami stały się ostatnimi czasy niezwykle popularne, a to niejedyne takie ciekawe drzwi w Ostuni, bo w mieście można znaleźć takich kilka. Chociażby na przeciwko sławnych kaktusów znajduje się całkiem ładna brama pomalowana na kilka intensywnych kolorów.

Arco Scoppa to barokowy łuk przerzucony nad jednym z głównych placów miejskich, tuż pod katedrą. Ten łuk to tak naprawdę galeria, o czym świadczą drewniane okna w jej ścianach. Niegdyś drewniana, następnie przerobiona ze względów bezpieczeństwa na galerię kamienną, łączy ona ze sobą Pałac Biskupi zaprojektowany w stylu rokoko, z seminarium położonym po drugiej stronie placu. Na tym też placu koncentruje się część ruchu turystycznego i zazwyczaj coś tu się dzieje. W tym miejscu można też szukać pozostałości dawnego zamku, które ukrywają się w niektórych częściach miasta.

Duomo di Ostuni – Niesamowita fasada katedry jest zdecydowanie wyróżniającym się miejscem na tle nie tylko samego Ostuni, ale i całego regionu. Potężna rozeta (druga co do wielkości w Europie!) strzeże wejścia do świątyni, która zachwyca swym wystrojem. Chociaż sama XV-wieczna katedra zbudowana zostałą w stylu późnogotyckim, to na pierwszy rzut oka katedra może wydawać się bardziej romańska, niż gotycka. Na dodatek jej wnętrza i kaplice zadziwiają barokowym przepychem. Świątynia skrywa się nieśmiało między gęstą zabudową miasta na tyle, że aż ciężko określić jej rozmiary i objąć wzrokiem w całości.  Podczas zwiedzania Ostuni to punkt obowiązkowy. Świątynia jest czynna codziennie do godziny 19:00, w niedzielę do 13:00. 

Fasada kościoła Saint Vito Martire, która góruje nad pozostałymi zabudowaniami na tyle wysoko, że trzeba mocno zadzierać głowę, by ujrzeć jej szczyt. We wnętrzu świątyni znajduje się Muzeum Miejskie z eksponatami pochodzącymi jeszcze z wieków przed naszą erą aż do XVI stulecia. Muzeum czynne jest w tygodniu między 10:00 a 14:00, w weekendy od 10:00 do 19:00. 

Palazzo Municipiale – Pierwotnie był to klasztor franciszkanów pochodzący z początków XIV wieku. W XIX stuleciu jego fasada otrzymała neoklasycystyczne elementy i została przekształcona na ratusz miejski, w budynku którego obecnie odbywają się wystawy. Ratusz znajduje się przy rozległym placu Piazza della Liberta, tętniący życiem do późnych godzin wieczornych. Do ratusza od wieków przytulony jest kościół św. Franciszka z Asyżu z piękną fasadą i równie interesującym wnętrzem – coś w sam raz dla fanów architektury. Na placu znajduje się także barokowa kolumna pochodząca z końca XVIII wieku, licząca sobie ponad 20 metrów wysokości, a którą wieńczy figura świętego Oronza. Jest to jeden z bardziej charakterystycznych punktów w mieście.

Inną piosenką jest ,,Pizzica di Aradeo''

Kolejny przykład pizzica-pizzica, w którym łatwo zauważyć imponującą siłę rytmu, jaką muzykom Aradeo udaje się uzyskać za pomocą tamburynu, ewidentny ślad owych zapadających w pamięć i napadowych rytmów terapii pizzica-tarantata. W tego typu przedstawieniach tekst ma względne znaczenie i pełni niemal wyłącznie funkcję podpory dla muzyki Pierwsze źródło historyczne pochodzi z początku XVII wieku. i od pierwszego pojawienia się taniec był powiązany ze złożonym i rytualnym fenomenem apulijskiego tarantyzmu. Chociaż znamy niektóre motywy tarantelli z XVII-XVIII wieku, nie można z całą pewnością poznać form tanecznych tamtych stuleci z powodu braku zapisów choreograficznych z tamtych czasów i odniesienia do popularnych klas, które uprawiały ten taniec. W 19-stym wieku tarantella stała się jednym z najbardziej znanych symboli Królestwa Obojga Sycylii, a jej nazwa zastąpiła nazwy różnych wcześniej istniejących tańców z różnych obszarów południowych Włoch, stając się tym samym najbardziej znanym tańcem włoskim za granicą. Rozpowszechnienie tego terminu w modzie tłumaczy fakt, że dziś różne rodzaje popularnych tańców i muzyki tanecznej noszą nazwę „tarantella”. Wielu kulturalnych kompozytorów inspirowało się między XVIII a XX wiekiem. do motywów i rytmów tradycji południowych, komponując i stanowiąc sam w sobie gatunek hodowlanej tarantelli. Najbardziej znaną „kulturalną” transpozycją jest prawdopodobnie ta skomponowana na fortepian przez Gioachino Rossiniego, zatytułowana La danza, którą wraz z innymi utworami fortepianowymi Rossiniego zaaranżował na orkiestrę Ottorino Respighi w XIX wieku dla baletu La boutique fantasque w choreografii Léonida Mjasina dla Baletów Rosyjskich Sergiusza Diagilewa.

Dialekt 

Lu tammurreddhu meu vinne de Roma
ca me l'ha' nnuttu na napulitana.

E viti ci balla moi viti ci balla
ca balla na palomma e nu cardillu.

Comu ballati bellu a cucchia cucchia
ca la donna se luntana e l'ommu cucchia.

E ballati cu bbe cajane li peti
ca te sutta le scinucchie pare pare.

E ballati ca tiniti le scarpe nove
ca le mie su vecchie no pozzu ballare.

Addhu t'ha pizzicau la tarantella
ca sutt'a' lo girugiru de la gunnella.

E balla beddha mia ca sai ballare
na c'ha voluto ballu pe' move lu pete.

Po włosku 

Il tamburello mio venne da Roma
che me l'ha' portato una Napoletana.

E vedi chi balla ora vedi chi balla
che balla una colomba e un Cardellino.

Come ballate belli vicini vicini
che la donna si allontana e l'uomo si avvicina.

E ballate che vi si callino i piedi
che da sotto le ginocchia sembra sembra.

E ballate che tenete le scarpe nuove
che le mie sono vecchie e non posso ballare.

Dove t'ha pizzicato la tarantella
che sotto il girogiro della gonnella.

E balla bella mia che sai ballare
non c'hai voluto ballare per muovere il piede.

Po polsku 

Mój tamburyn przyjechał z Rzymu

że przywiózł mi go Neapolitańczyk.

I zobacz, kto teraz tańczy, zobacz, kto tańczy

tańczący gołąb i szczygieł.

Jak tańczycie piękni sąsiedzi

że kobieta oddala się, a mężczyzna podchodzi.

I tańcz, aż twoje stopy staną się zrogowaciałe

że spod kolan wydaje się, że się wydaje.

I tańcz, że zatrzymasz swoje nowe buty

że moje są stare i nie umiem tańczyć.

Gdzie tarantella cię uszczypnęła

to pod kręgiem spódnicy.

I tańcz moja piękna, wiesz jak tańczyć

nie chciałeś tańczyć, żeby ruszyć stopą.

Witajcie-Ciao

Kolejną miejscowością w regionie Apuilii będzi Taranto 

TARANTO 

Miasto i gmina w regionie Apulia, w prowincji Tarent, w południowych Włoszech. Ważny handlowy i wojenny port morski na Morzu Śródziemnym, ośrodek przemysłu stalowego, chemicznego i spożywczego. W mieście znajdują się stocznie wojennem.Tarent był ważnym ośrodkiem handlowym i wolnym miastem w Wielkiej Grecji.. 

Orecchiette con cime di rapa po polsku małe uszka z rzepą brokułową. Cime di rapa to bardzo popularna roślina w Apulii, charakteryzuje się nieco gorzkawym smakiem. Orecchiette z rzepą brokułową, zwane także „recchitelle” lub „strascinati”, to jedno z najbardziej reprezentatywnych dań typowych dla Apulii, zwłaszcza w prowincji Bari.

Riso, patate e cozze po polsku  ryż z ziemniakami i małżami. to danie, które łączy ze sobą terra i mare, czyli produkty pochodzące z upraw ziemi oraz morza. Jest to tak zwane piatto povero czyli biedne danie, w praktyce przygotowywane z prostych produktów, które zawsze były dostępne w domu, jak ziemniaki, ryż, cebula, pomidory.

Focaccia barese Korzeni foccaci upatruje się już w czasach antycznych, jednak jej apulijska forma miała powstać w Altamurze jako wariant tradycyjnego chleba. Swoją popularność w ostatnich latach, foccacia barese zawdzięcza prawdziwej historii, na podstawie której powstał nawet film „Focaccia Blues”, który przypomina walkę Dawida z Goliatem.

Zamek- Castello aragonese

Pierwsze fundamenty zamku datuje się na I wiek i wiąże z działalnością Bizantyjczyków na tym terenie. W kolejnych wiekach pełnił on funkcję obronną, a w XVIII wieku wraz z przybyciem do Tarentu Habsburgów stał się on rygorystycznym więzieniem. Kolejne lata przywróciły jego poprzednie funkcje, a obecnie zamek można podziwiać pomimo pewnych zniszczeń, które były nieuniknione.

Liceo Classico Scientifico Musicale e delle Scienze Umane

Ciekawostką, która znajduje się w Tarencie jest… szkoła licealna. A dokładnie Liceo Classico Scientifico Musicale e delle Scienze Umane. Niby nic, szkoły przecież są nieomalże w każdym mieście, a jednak to liceum ze względu na niesamowity budynek w którym się znajduje wywarło na mnie ogromne wrażenie. Jak się później dowiedział szkoła ta miała swój początek w 1872 roku jako gimnazjum, a od 1889 roku pełni rolę liceum. Zdjęcia niestety nie są w stanie oddać pełni ogromu i zniszczenia tego pięknego budynku, ale warto się im przyjrzeć.

A teraz trochę o muzyce tego regionu 

Cechą charakterystyczną włoskiej muzyki ludowej jest jej zróżnicowanie regionalne , będące efektem pozostałości minionych kultur oraz odrębności, które były następstwem podziałów terytorialnych. W regionie południowym dobrze rozwinięte są formy instrumentalne, gdzie dużą rolę odgrywają dudy, oboje, klarnety, a także gitary, skrzypce oraz akordeon. Muzyka włoska ludowa nawet we współczesnych czasach jest bardzo popularna, a zainteresowanie jej różnymi odmianami wciąż rośnie. 

Czas na ,,Pizzica di san Vito'' inaczej ,,Szczypta San Vito

Adresowane są do kobiety cenionej i schlebianej, prawdopodobnie kochanej, to Pizzica manifestująca uczucia miłosne. Oczywiście rytm i tekst utworu służą uzdrowieniu ze skutków ukąszenia Taranty, nie szczędzi się też nawiązań do seksualności. Ma swoją specyfikę: tarantato lub tarantata, gdyby została ugryziona w wodzie, mogłaby wyjść z kryzysu tylko wtedy, gdyby egzorcyzmujący taniec pizzy miał miejsce w wodzie, tak mówić w tym przypadku taranta d'acqua .

  San Vito dei Normanni reprezentuje jedną z najbardziej oryginalnych i szczególnych tradycji fenomenu kulturowego i rytualnego pizzy, różniącą się od tej istniejącej w innych częściach Salento, charakteryzującą się tym, że jest całkowicie pozbawiona wpływów i odniesień do tradycji chrześcijańskiej. Autonomiczny i oryginalny rozwój, który sprawił, że nawet w ostatnim stuleciu zjawisko to było nadal rozpoznawane i praktykowane zasadniczo w swoich pierwotnych założeniach, czyli jako terapeutyczny i egzorcyzmujący taniec złego samopoczucia, które dotknęło tych, którzy zostali dotknięci ukąszeniem tarantuli, podczas gdy w innych częściach terytorium ta lecznicza funkcja pizzy już zanikła.

Dialekt 

Non c'era da vinì, non c'era da vinì,
non c'era da vinì e so' vinutu,
so' li sospiri tua, so' li sospiri tua,
so' li sospiri tua
m'hannu chiamatu.

Ah uellì, mu lu vecu ti vinì,
mu lu vecu ti nchianà,
mi ta la manu e si ni va.
Ah uellì, mu lu vecu ti vinì
mu lu vecu ti nchianà,
mi ta la manu e si ni va.

E sì chiù bella tu, e sì chiù bella,
e sì chiù bella tu ti na cirasa,
iata all'amori tua, iata all'amori tua,
iata all'amori tua quannu ti vasa.

Ah uellì uellì uellà,
la pacchianella mea
quannu chiamu ata vinì.
Ah uellì uellì uellà,
la pacchianella mea
quannu chiamu ata vinì.

Maranceddha npiettu, na maranceddha
na maranceddha npiettu t'agghia tirari,
la vanna ti lu cori, la vanna ti lu cori,
la vanna ti lu cori t'agghia feriri.

Ah uellì uellì uellà,
quanta chiù paroli tini,
no mi n'agghia nnamurà.
Ah uellì uellì uellà,
quanta chiù paroli tini,
no mi n'agghia nnamurà.

Ti li capelli tua, ti li capelli,
ti li capelli tua so nnamuratu,
li vecu ti vulà, li vecu ti vulà,
li vecu ti vulà ntallu vientu.

Occhi cu occhi,
cu deggi perdi l'occhi,
a ci tici mali nuestru scatta lu cori.
Occhi cu occhi,
cu deggi perdi l'occhi,
a ci tici mali nuestru scatta lu cori.

A dò te pizzicatu,
a dò te pizzicatu,
a dò te pizzicatu la tarantella,
sott'allu giru giru, sott'allu giru giru,
sott'allu giru giru ti la cunnella.

Ah uellì uellì uellà,
quanta chiù paroli tini,
no mi n'agghia nnamurà.
Ah uellì uellì uellà,
quanta chiù paroli tini,
no mi n'agghia nnamurà.

Quann'anti nima fa, quann'anti nima fa,
quann'anti nima fa nu iavuncellu*,
ni ma chiamà lu cori,
ni ma chiamà lu cori,
ni ma chiamà
lu cori manu manu.

Occhi cu occhi,
cu deggi perdi l'occhi,
a ci tici mali nuestru scatta lu cori.
Occhi cu occhi,
cu deggi perdi l'occhi,
a ci tici mali nuestru scatta lu cori.

Ti lu ritornu a dì, ti lu ritornu,
ti lu ritornu a dì pi n'ata fiata,
alla cumpagnia va, a Santu Vitu va,
alla cumpagnia va sta sirinata.

Ah uellì uellì uellà,
n'ata vota statti bona,
tu ti me no ti scurdà.
Ah uellì uellì uellà,
n'ata vota statti bona,
tu ti me no ti scurdà.

Po włosku 

Non dovevo venire, non dovevo venire,
non dovevo venire e son venuto,
sono i tuoi sospiri, sono i tuoi sospiri,
sono i tuoi sospiri
che mi hanno chiamato.

Ah uellì, ora lo vedo venire,
ora lo vedo salire,
mi da la mano e se ne va via.
Ah uellì, ora lo vedo venire,
ora lo vedo salire,
mi da la mano e se ne va via.

Tu sei più bella, tu sei più bella,
tu sei più bella di una ciliegia,
beato il tuo amore, beato il tuo amore,
beato il tuo amore quando ti bacia.

Ah uellì uellì uellà,
quando chiamo la mia ragazza
deve venire.
Ah uellì uellì uellà,
quando chiamo la mia ragazza
deve venire.

Un'arancia nel petto, un'arancia
un'arancia nel petto ti devo tirare,
la parte del cuore, la parte del cuore,
la parte del cuore ti devo ferire.

Ah uellì uellì uellà,
quante più parole dici,
non mi devo innamorare.
Ah uellì uellì uellà,
quante più parole dici,
non mi devo innamorare.

Dei tuoi capelli, dei tuoi capelli,
dei tuoi capelli mi sono innamorato,
li vedo volare, li vedo volare,
li vedo volare nel vento.

Occhio per occhio,
che debba perdere gli occhi,
a chi dice male di noi gli scoppi il cuore.
Occhio per occhio,
che debba perdere gli occhi,
a chi dice male di noi gli scoppi il cuore.

Dove ti ha pizzicato,
dove ti ha pizzicato,
dove ti ha pizzicato la tarantella,
sotto l'orlo, sotto l'orlo,
sotto l'orlo della gonnella.

Ah uellì uellì uellà,
quante più parole dici,
non mi devo innamorare.
Ah uellì uellì uellà,
quante più parole dici,
non mi devo innamorare.

Qui devo fare, qui devo fare,
qui devo fare un posto per sedermi,
ci dobbiamo chiamare il cuore,
ci dobbiamo chiamare il cuore,
e sempre ci dobbiamo chiamare
il cuore.

Occhio per occhio,
che debba perdere gli occhi,
a chi dice male di noi gli scoppi il cuore.
Occhio per occhio,
che debba perdere gli occhi,
a chi dice male di noi gli scoppi il cuore.

Te lo ritorno a dire, te lo ritorno,
te lo ritorno a dire per un'altra volta,
alla compagnia va, a san Vito va,
alla compagnia va questa serenata.

Ah uellì uellì uellà,
un'altra volta stai bene
e di me non ti scordar.
Ah uellì uellì uellà,
un'altra volta stai bene
e di me non ti scordar

Po polsku 

Nie powinienem był przychodzić, nie powinienem był przychodzić, 
nie powinienem był przychodzić i przyszedłem, to
wasze westchnienia, to wasze westchnienia, to
wasze westchnienia
mnie wezwały.

Ach uellì, teraz widzę, jak nadchodzi,
teraz widzę, jak podchodzi,
podaje mi rękę i odchodzi.
Ach uellì, teraz widzę, jak nadchodzi,
teraz widzę, jak podchodzi,
podaje mi rękę i odchodzi.

Jesteś piękniejsza, jesteś piękniejsza,
jesteś piękniejsza niż wiśnia,
błogosławiona twoja miłość, błogosławiona twoja miłość, 
błogosławiona twoja miłość, kiedy cię całuje.

Ach uellì uellì uellà, 
kiedy dzwonię do mojej dziewczyny,
musi przyjść.
Ach uellì uellì uellà, 
kiedy dzwonię do mojej dziewczyny,
musi przyjść.

Pomarańcza w klatce piersiowej, pomarańcza, 
pomarańcza w klatce piersiowej Muszę cię pociągnąć,
część serca, część serca,
część serca, którą muszę cię zranić.

Ah uellì uellì uellà, 
im więcej słów powiesz,
nie muszę się zakochiwać.
Ah uellì uellì uellà, 
im więcej słów powiesz,
nie muszę się zakochiwać.

Zakochałem się w twoich włosach, twoich włosach, twoich włosach, 
widzę, jak latają, widzę, jak latają,
widzę, jak latają na wietrze.

Oko za oko, 
że musi stracić oczy,
tym, którzy źle o nas mówią, serce pęka.
Oko za oko, 
że musi stracić oczy,
tym, którzy źle o nas mówią, serce pęka.

Gdzie 
cię uszczypnęło, gdzie cię uszczypnęło,
gdzie uszczypnęła cię tarantella,
pod rąbkiem, pod rąbkiem,
pod rąbkiem spódnicy.

Ah uellì uellì uellà, 
ile jeszcze słów powiesz,
nie mogę się zakochać.
Ah uellì uellì uellà,
ile jeszcze słów powiesz,
nie mogę się zakochać.

Tutaj muszę zrobić, tutaj muszę zrobić, 
tutaj muszę zrobić miejsce do siedzenia,
musimy wezwać się do serca,
musimy wezwać się do serca
i zawsze musimy wezwać się do
serca.

Oko za oko,
żeby oczy stracił,
kto źle o nas mówi, serce mu łamie.
Oko za oko,
żeby oczy stracił,
kto źle o nas mówi, serce mu łamie.

Powiem ci jeszcze raz, powiem ci jeszcze raz, 
powiem ci jeszcze raz, ta serenada idzie
do kompanii, idzie do San Vito,
ta serenada idzie do kompanii.

Ah uellì uellì uella,znowu wszystko w porządku
i nie zapomnij o mnie.
Ah uellì uellì uella, 
znowu wszystko w porządku
i nie zapomnij o mnie

Ah uellì uellì uella, 
znowu wszystko w porządku
i nie zapomnij o mnie.
Ah uellì uellì uella, 
znowu wszystko w porządku
i nie zapomnij o mnie

Ah uellì uellì uella,
znowu wszystko w porządku
i nie zapomnij o mnie.
Ah uellì uellì uella,
znowu wszystko w porządku
i nie zapomnij o mnie

Ah uellì uellì uella,
znowu wszystko w porządku
i nie zapomnij o mnie.
Ah uellì uellì uella,
znowu wszystko w porządku
i nie zapomnij o mnie